یک فروردین هست
 تولّدِ بهار خانم
هر سال از سالِ پیش
جوان‌تر می‌شود خانم
لباسِ رویاییش هر بار
سفارش می‌دهد یک رنگ
تختش مخملیِ سبز
 طرحِ گلدار و رنگارنگ
بر سر می‌زند با ناز
روبانِ رنگین کمانش
پریشان می‌کند طناز
دخترک زلفِ بارانش
بلبل و قناری باز 
درهم‌خوانی آوازند
پروانه‌هایِ جوان
گرمِ رقصِ پروازند
چشمه و رود و دریا 
مهمان نوازی می‌کنند
 مهمان‌های بهار را
از او راضی می‌کنند
 کدبانو که می‌کند
آغوش خود را باز
زندگی را می‌کنند
همه از نو آغاز
خرّم خانه‌ای دارد
همه را بی‌تبعیض
می‌نوازد از دَم
از درشت و از ریز
آینه‌یِ نظمِ الخالق
جلوه‌یِ زیباییست
رسمِ ظریفِ المصور
دقّتِ الباریست